Doe wat je hart je ingeeft te doen.

Moderator: Moderators
Als je daar mee zou kunnen leven?MeFlower88 schreef:... laat maar zitten met die brief, ik blijf gewoon ingeschreven staan.
Al een tijdje niet gekeken op freethinker...en lees nu je stukje over je brief om je uit te schrijven.MeFlower88 schreef:Bedankt Maria. Ik heb jouw stuk gelezen. Ik ben iemand die ergens helemaal voor gaat, of niet.
Maar mijn man en ik hebben het er nog een aantal keren over gehad. Gelukkig is hij een beetje bijgedraaid.
We hebben het goed samen, maar het geloof is een gevoelig onderwerp geworden en mijn man geeft aan dat hij erg veel verdriet ervaart omdat hij het niet meer met mij kan delen. Hier voel ik me erg schuldig onder. Ik ga vanavond met hem mee naar de kerk. Ik heb er geen zin in, maar ik doe het voor hem. Ik sta officieel nog ingeschreven. Misschien is het niet handig om me uit te schrijven als ik af en toe met hem mee ga. Aan de andere kant wil ik niet dat mensen mij nog als gelovig zien. Ik geloof in ieder geval niet meer zoals ik deed. Mijn man zegt dat het een proces is. Misschien is dat het ook wel. Nouja, de tijd zal het leren.
Ja van mijn kant is er herkenning, veel herkenning. En ik ben blij dat je vrede en heling ervaart. Ik hoop echt dat je jezelf kunt zijn in de weg die je gaat. Je schrijft vaak; "ik mag vertrouwen op mijn eigen gevoel, geloof "etc. Niemand mijn man, familie,vrienden, atheïsten, christenen kunnen mij iets opleggen, tenzij ik daarvan ook overtuigd ben. Ik hoop dat je dat ook bedoelt met " ik mag ''. Dus ik wens je veel: "jezelf zijn".MeFlower88 schreef:Bedankt beste mensen!
Op dit moment begrijp ik mezelf niet zo goed, want het lijkt wel alsof ik weer gelovig geworden ben. In ieder geval merk ik dat het me niet los laat en het interesseert me eigenlijk ook niet zo hoe dat precies komt. Het is nu zoals het is. En het voelt goed. Ik denk dat ik een periode doorgegaan ben waarin teleurstelling eruit gekomen is. Op dit moment merk ik ook weer de goede dingen van het geloven in God. Gelukkig mag ik de vervelende dingen achter mij laten en de goede dingen onthouden. Ik kan er goed over praten met mijn man. Ik hoef nooit meer terug naar het 'regeltjes-geloof' maar mag vertrouwen op mijn eigen gevoel en dat dat goed is. Dat ik ook mijn eigen plekje binnen die hele godsdienst mag innemen. En dat het eigenlijk heel relaxed is, maar dat mensen zoveel regels bedenken. Bedankt dat ik hier al die tijd m'n boosheid en teleurstelling heb kunnen uiten. Er is afgelopen week veel verdriet uitgekomen, letterlijk. En het lijkt alsof er nu heel langzaam een soort heling komt.
Ik begrijp het ook niet.MeFlower88 schreef: Op dit moment begrijp ik mezelf niet zo goed, want het lijkt wel alsof ik weer gelovig geworden ben. In ieder geval merk ik dat het me niet los laat en het interesseert me eigenlijk ook niet zo hoe dat precies komt. Het is nu zoals het is. En het voelt goed.