psychiatrie

[caprys]

Ik voel me nog niet helemaal beter. Ik zit al lang in een depressie, het zal tijd nodig hebben om daar weer uit te geraken.
Er is nog geen diagnose gesteld. Volgende week gaan ze overleggen voor de diagnose.

Geen diagnose?
Maar zelf heb je die wel al gesteld "Ik zit al lang in een depressie" is in feite ook een diagnose.
Als die juist is, dan is de vraag alleen, hoe jou er weer uit te trekken.
Dat is best nog lastig, want geen twee mensen zijn gelijk.

Mijn therapeut stelde inderdtijd eenvoudig, dat het volkomen juist was om depressief te zijn,
Eigenwijs als ik ben, lwam ik daar direct tegen in opstand.
"Mission accomplished" zo concludeerde de therapeut. (en zo was het ook bijna)
Hij hielp me nog een beetje door me iets zinvols te doen te geven, én iets symbolisch.

Iets zinvols doen, is altijd een goede zaak, Maar je kunt alleen zelf bepalen wat je zinvol vindt.
We zijn op de wereld om elkaar te helpen, dat vindt ik bijvoorbeeld zinvol.
Maar dat wil nog niet zeggen dat ik jou helpen kan.
Mijn hulp is vrees ik slechts symbolisch

Maar:

Het ga je goed!

Peter

Dat ik depressief ben is al jaren geleden vastgesteld. Waar ik nu tests voor gedaan heb is om vast te stellen of ik autisme heb (of iets anders).

[caprys]

Ik heb ondertussen nog altijd geen diagnose. Morgen of overmorgen weet ik het als het niet nog eens uitgesteld wordt. Waarschijnlijk mag ik vrijdag dan eindelijk naar huis.

@mariakat: Mijn geloof staat wankel. Op het moment sta ik er alleen voor. Ik heb geen broeders en zusters die me ondersteunen. Het is eenzaam.

[Peter van Velzen]

Ik hoop het werkelijk voor je - dat je spoedig naar huisc mag - want je hebt er lang genoeg op gewacht. Ik mag elke dag naar huis(van mijn werk) en zit juist te wachten op de dag dat ik er niet meer heen ga, maar naar Thailand. 5 weken en 2 dagen nog, dan vlieg ik, en die gedachte maakt mij blij.

[caprys]

Ik hoop het werkelijk voor je - dat je spoedig naar huisc mag - want je hebt er lang genoeg op gewacht. Ik mag elke dag naar huis(van mijn werk) en zit juist te wachten op de dag dat ik er niet meer heen ga, maar naar Thailand. 5 weken en 2 dagen nog, dan vlieg ik, en die gedachte maakt mij blij.

Ik hoop dat je een fijne tijd zal hebben in Thailand

[Jinny]

Ik heb ondertussen nog altijd geen diagnose. Morgen of overmorgen weet ik het als het niet nog eens uitgesteld wordt. Waarschijnlijk mag ik vrijdag dan eindelijk naar huis.

@mariakat: Mijn geloof staat wankel. Op het moment sta ik er alleen voor. Ik heb geen broeders en zusters die me ondersteunen. Het is eenzaam.

Caprys, indien je ondersteund moet worden in je geloof door br en zs, hoe sterk is je geloof dan?
Is je geloof dan niet meer dan een sleutel naar een sociale omgeving?

[Peter van Velzen]

Ik hoop het werkelijk voor je - dat je spoedig naar huisc mag - want je hebt er lang genoeg op gewacht. Ik mag elke dag naar huis(van mijn werk) en zit juist te wachten op de dag dat ik er niet meer heen ga, maar naar Thailand. 5 weken en 2 dagen nog, dan vlieg ik, en die gedachte maakt mij blij.

Ik hoop dat je een fijne tijd zal hebben in Thailand

Dank je Caprys, dat gaa vast wel lukken. Ik wilde maar dat ik zeker wiat dat het jou ook zo goed zal gaan,

[HenkH]

Ik heb ondertussen nog altijd geen diagnose. Morgen of overmorgen weet ik het als het niet nog eens uitgesteld wordt. Waarschijnlijk mag ik vrijdag dan eindelijk naar huis.

Maar mag ik je als toevallige voorbijganger, zonder dat ik inhoudelijk inga op wat je schrijft, iets 'raars' vragen?
Vul deze test eens eerlijk in…
http://www.aspergersyndroom.nl/index.ph ... -test.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Misschien kun je er iets mee uitsluiten... of juist niet.

En ik hoop, dat je lange opname toch wel iets heeft opgeleverd (andere medicatie, andere therapie, wat dan ook) en voor na vrijdag een behandelaar hebt waar je, indien nodig, op terug kunt vallen.
Zelf ben ik al minimaal 30 jaar chronisch depressief en ik heb, nadat ik 'uitbehandeld' was bij psychiaters en psychologen voor mezelf een manier gevonden om toch nog even door te gaan...
Zie, wanneer het je interesseert, http://home.kpn.nl/heraclitus/heraclitus_depressie.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Sterkte bij het omgaan met de eenzaamheid, die ik voel bij wat je schrijft...
Het ga je zo goed als mogelijk.
Met vriendelijke groet,
Henk (bij voorkeur lezer, maar dit 'moest' ik even kwijt).

[zalwel]

Zelf ben ik al minimaal 30 jaar chronisch depressief ....

caprys schrikt zich een hoedje (humor, 2e pilaar ) Leuk stuk trouwens, HenkH

Om maar wat tegengas te geven, mijn ervaring is dat je er beter uit kunt komen dan dat je er in gegaan bent.

[petals]

hoi Caprys, hopelijk krijg je nu vandaag of morgen dan die langverwachte diagnose en kun je naar huis! Zorg goed voor jezelf meid! Als ik je 1 advies mag geven voor als je weer thuis bent: zorg dat je zoveel mogelijk contact hebt met mensen, met familie, met buren, met vrienden, dat je nieuwe vriendinnen maakt en zoveel mogelijk lekker bezig bent ook al heb je er even geen zin in. Trek je vooral niet terug in een cocon van geloof dat je vertelt dat bidden en de Koran lezen de enige oplossing is. Nogmaals, mijn persoonlijke ervaring was dat ik daardoor alleen maar meer afgezonderd werd van de wereld. Ik heb er een bepaalde periode van mijn leven zwaar doorheen gezeten en probeerde me op te trekken aan dingen die helemaal niet hielpen... Ga lekker wandelen, ga mediteren, ga hardlopen of een andere sport, lekker dansen, lekker voor jezelf koken, geef jezelf cadeautjes! Voel dat je leeft. Dat helpt ontzettend goed.

[caprys]

@jim: Het geloof is meer voor mij dan een sleutel naar sociale contacten. Maar ik twijfel wat nu eigenlijk het belangrijkste voor me is. Die sociale contacten of het geloof.

@henkH: Op de test heb ik 34 punten. De kans is er zeker dat ik autisme heb.
Bedankt voor de site

@de rest: bedankt voor jullie reacties en adviezen.

Mijn tests worden vandaag besproken en morgen voormiddag weet ik de uitslag.

[Getses]

Ik heb m ook gedaan. Kom tot 14!

[zalwel]

ik ook. 17 (net als de meeste mannen, volgens de test)

[Peter van Velzen]

27 Ik wist het wel.
Valt overigens uitstekend mee te leven, zelfs voor mijn medemensen. Ik vermoed dat het cijfertje ook weer niet zo veel zegt. Het is grotendeels een kwestie van je eigen oordeel over jezelf. Bij elke vraag had ik er een een iets afwijkend antwoord kunnen geven, afhankelijk van mijn humeur. . . .

[zalwel]

..... afhankelijk van mijn humeur. . . .

Inderdaad, daarom zal Caprys ook niet zo'n waarde moeten hechten aan de uitslag. Als ik de test had gedaan als ik depressief ben was ie ook anders uitgevallen.

[HenkH]

Zoals ik ook schreef: "Misschien kun je er iets mee uitsluiten... of juist niet".
Voor mij bevestigde m'n score van 33 wat ik al wist... maar dat is een ander verhaal.

Waarom precies weet ik niet, maar ik vond dat ik Caprys de test 'moest' voorleggen.
Misschien speelde mee dat ik te vaak gezien heb wat het achterwege blijven van een diagnose met een mens kan doen... zeker in combinatie met andere problemen.

Wel maf trouwens om dit te schrijven onder de kop "De minder 'zware' onderwerpen'...

@ zalwel
Zonder ijzersterke eerste pilaar zou die tweede pilaar (humor) waarschijnlijk wel een probleem zijn geworden. En gefeliciteerd met je persoonlijke ervaring... psychiatrie is minder slecht dan Ron Hubbard je wil laten geloven...
Het is een blijft een moeilijk specialisme, maar er worden wel resultaten geboekt.

@ Petals
Je hebt gelijk, dat voelen dat je leeft belangrijk is.
Eén opmerking bij jouw adviezen: Neem jezelf niet kwalijk wanneer de dingen die je je voorneemt niet (onmiddellijk) lukken. Gun jezelf tijd...

Zalwel en Getses, gefeliciteerd met jullie keurige scores en Peter "Ik wist het wel" 27... er zijn zelfs mensen die nog steeds met mij kunnen leven... en tests zijn sowieso momentopnames (hou dat vooral voor ogen, wanneer uitslagen niet bevallen!)