Sinds 4 april ben ik in opname in de psychiatrie. Ik zat op een aangename plek waar ik wel tot rust kwam, maar ik werd doorverwezen naar een psychiatrisch ziekenhuis dat meer gespecialiseerd is en hier ben ik niet echt op mijn gemak. Ik zit hier sinds vorige week. Het enige voordeel is dat er hier wel internet is (een trage verbinding dan wel). Voor de rest valt het hier enorm tegen. Ik lijk wel in een internaat terecht gekomen. Veel leeftijdsgenoten waar ik totaal geen contact mee heb (ligt vooral aan mij). De dagen zijn saai, er is amper iets te doen. Ik hou me de hele dag bezig met puzellen, lezen, tekenen, schrijven, spelletjes spelen op de gameboy. En bergen sigaretten oproken. Om het uur is er controle of je niet gaan lopen bent. Het eten is vreselijk en onder strenge voorwaarden, want alleen choco op de boterham dat kan niet

.
Ik hoop dat ik hier snel weg kan. Maar ik ga op mijn tanden moeten bijten tot ik eindelijk een diagnose heb. Ik donder al lang genoeg telkens weer in de put. Het is goed dat ik hier hulp krijg.
Ik weet niet echt waar ik terecht kan om mijn gedachten eens kwijt te kunnen en daar heb ik wel behoefte aan. Gewoon even af reageren, zodat ik het hier vol hou en niet weg vlucht naar huis. Ik heb heimwee.