Dat lijkt me een erg gezonde houding! Mocht je trouwens iets nog niet hebben begrepen van wat ik boven heb beschreven, laat het me dan s.v.p. weten.ongelovige schreef:Ik ga me verder verdiepen, maar niet zover dat ik ooit dingen zou aannemen die ik niet kan begrijpen.
Zorg dat je bij elke verklaring nimmer die skepsis laat gaan.ongelovige schreef:Ondertussen behoud ik een gezonde skepsis want:
Dat er op dit moment nog veel onduidelijk is direct na (en voor?) t=0 sluit niet uit dat we met het voortschrijden der wetenschap op een model komen dat consistent is met alle waarnemingen en een betere verklaring geeft over de ontstaansgeschiedenis van het heelal. Voor vele zaken die in de oudheid als "irrationeel" werden beschouwd hebben we heden ten dage goede verklaringen en overtuigende theorieën.ongelovige schreef:Het 'begin van de tijd' is onaangenaam religieus geinspireerd en fundamenteel irrationeel. Men zegt dat onbehagen komt door de beperkingen van ons brein, maar dat is feitelijk een invitatie irrationeel te zijn, want we kunnen enkel rationeel zijn met ons beperkte brein. Als we niet over gebeurtenissen vóór het bestaan van de tijd kunnen spreken, is 'het begin van de tijd' een irrationeel begrip
Zo gaat dat in de wetenschap. Dit kun je ongemakkelijk vinden, maar er is op dit moment geen andere kennismethode voorhanden die betere inzichten oplevert in termen van verklaarbaarheid en voorspelbaarheid. Bovendien sluit deze kennismethode canonisatie van kennis uit zoals dat in religie doorgaans niet het geval is (als er in het 'heilige' boekje staat dat de aarde plat is, dan is de aarde plat, ook al zien we op een gegeven moment allemaal dat het niet zo is). Dit soort religieuze, gecanoniseerde 'wijsheid' is een belediging van het menselijk intellect, dus van de schepping, dus van god (mocht je erin geloven).ongelovige schreef:Er wordt constant gericht naar bewijzen gezocht, en dus meestal gevonden, soms door subtheorieën tussen te schuiven (zwarte gaten, anti-zwaartekracht etc...).
Laat je vooral niet ervan weerhouden je te scholen tot natuurkundige en een steentje bij te dragen.ongelovige schreef:Ik geloof echter wel dat men berekeningen kan maken die dit oplossen.
Ockham's razor is niet heilig. Een wetenschappelijk model moet allereerst verklarend en voorspellend zijn, a.d.h. van waarnemingen et cetera. Als we model A en B hebben, en model B verklaart en voorspelt beduidend beter dan A terwijl A simpeler is, dan wordt model B verkozen boven model A.ongelovige schreef:Ik geloof wel dat men wiskundige modellen kan bouwen die daarmee kloppen, maar waar is Ockham's razor in dit verhaal?
De oerknaltheorie krijgt zoveel aandacht omdat het op dit moment de dominante theorie is (het is de beste theorie die we op dit moment hebben).ongelovige schreef:De oerknal lijkt een (goede of foute) hypothese die uitzonderlijk verwend wordt.
Wat is je punt? De filosofische werken uit de klassieke oudheid hebben als inspiratie en aanjager gediend van de renaissance . De moderne natuurkunde heeft echter in de late renaissance, met de wetenschappelijke revolutie (en met name in de 17e eeuw) vorm gekregen.ongelovige schreef:Men moet zich realiseren dat de hele moderne wetenschap niet had kunnen ontstaan als deze werken van Aristoteles Europa niet bereikt hadden aan het eind van de Middeleeuwen.
Wat bedoel je met "de politieke controverse tussen schepping en een bestendigheid"? Hoezo politiek? Laten we het hebben over (wetenschappelijke) kennisvergaring; niet over politiek gestechel.ongelovige schreef:De controverse heeft het hele laatste millenium geduurd
Als het gaat over turbulentie in cosmologische theorievorming kunnen we inderdaad spreken over een tijdspanne van meer dan een millennium. Er is echter een heel belangrijk kantelpunt, namelijk dat het voor de wetenschappelijke revolutie voornamelijk op de filosofie aankwam en dat door de wetenschappelijke revolutie de manier waarop wetenschap bedreven werd ingrijpend veranderde (onder meer observatie en experiment kwamen centraal te staan). Het gevolg was dat veel religieus-gepostuleerde wereldbeelden niet langer houdbaar bleken en sindsdien in grotere mate aan herinterpretatie onderhevig zijn om ze toch op een of andere manier consistent te maken met huidige inzichten.
Om dit laatste in lijn te plaatsen met ketterverbrandingen vind ik nogal ongepast. Hoyle heeft op late leeftijd zelf ontslag heeft genomen omdat hij het politieke systeem binnen Cambridge University beu was. Hij had namelijk de "Plumian professor of astronomy" leerstoel en was directeur van het "Cambridge Institute of Theoretical Astronomy". Zoals Bernard Lovell ook beschrijft in dit gedenkschrift (The Guardian, 23-08-2001):ongelovige schreef:Er zijn mensen gefolterd en verbrand omdat ze met Aristoteles geloofden dat een scheppingsverhaal niet paste in een rationeel wereldbeeld. De finale van dit verhaal was misschien het ontslag van Fred Hoyle (verdediger van een Steady State cosmologie) als professor in Cambridge omdat hij weigerde de Big Bang te aanvaarden (John Maddox, What Remains to be Uncovered).
Although the occupant of two such distinguished offices, he became immensely unhappy with his life in Cambridge. The crisis came over a dispute concerning the election to a professorial chair and he tendered his resignation as Plumian professor from 1972 and as director of the institute from 1973.
For many years I had been closely associated with Hoyle in astronomical and policy matters and his attitude to Cambridge was epitomised in his explanatory letter to me.
"I do not see any sense in continuing to skirmish on a battlefield where I can never hope to win. The Cambridge system is effectively designed to prevent one ever establishing a directed policy - key decisions can be upset by ill-informed and politically motivated committees. To be effective in this system one must for ever be watching one's colleagues, almost like a Robespierre spy system. If one does so, then of course little time is left for any real science."
Het gaat in dit geval dus voornamelijk om universiteitspolitiek. Ik heb het boek van John Maddox niet gelezen, maar ik kan me niet voorstellen dat hij een dergelijke affaire opvoert om wetenschap als dogmatisch af te schilderen.
Het "pleit winnen" is ongelukkig uitgedrukt. Het is beter te spreken in termen van sterke/zwakkere theorieën, en theorieën die aantoonbaar onjuist zijn gebleken. Ook in de wetenschap vangen de hoogste bomen de meeste wind. De dominante theorie krijgt dus doorgaans ook de meeste aandacht (van zowel voorstanders als sceptici!), maar lang niet alle aandacht. Zeker nieuwe alternatieve theorieën krijgen bijzonder veel aandacht, met name als ze veelbelovend zijn. Niets weerhoudt onderzoekers ervan met alternatieve theorieën te komen; hoe overtuigender een alternatieve theorie, des te waarschijnlijker dat deze theorie de wetenschappelijk dominante theorie wordt.ongelovige schreef:Stel dat de Steady State cosmologie het pleit had gewonnen, zouden dan evengoed onze beste wiskundigen ijverig gewerkt hebben om anomalieën weg te werken en de hypothese in leven te houden, na aanpassingen, met gedeeltelijk sukses?
)