Universal soldier schreef:Later is allang begonnen
: Meesterschap.
'..... Dit omdat ik gewoonweg toe moet geven dat ik echt wel een wezenlijk probleem heb. Psychosegevoeligheid. Als ik in periodes van druk kom wordt ik op een gegeven moment een tijdbom voor mezelf en anderen. In een prestatiegerichte samenleving ontkom je dan ook niet aan de druppel loopt over de emmer.
...Mijn vrienden uit mijn tienertijd hebben nu een functie op HBO niveau of academisch. Dat hoeft voor mij ook niet meer. Ik ben een dertiger die leeft als een tiener, met weinig verantwoordelijkheid, zelfbewust en bovenal gelukkig. Laat mij rustig zo leven. Later is allang begonnen.
...als ik es een keer mijn dag niet heb, vanwege de verdeelde wereld waarin ik leef, ga ik in het park zitten of in de kroeg en ben ik blij dat ik nog steeds kan doen wat ik wil
...De angst die voortkomt uit ons lineaire denken, vastzittend in het verleden en/of projecterend in de toekomst. Dit houd in mijn optiek een collectieve bewustwording tegen waardoor er al duizenden jaren verdeeldheid heerst in onze 3 dimensionale wereld. De 4e dimensie ook wel het transcendente genoemd zal hopelijk worden geïntegreerd ten einde heelheid te bewerkstelligen. Ik was, zal zijn maar bovenal ben ik. Ik ben wie ik ben.
Ik ben mijn eigen meester.
Zelfacceptatie als sleutel naar een betere wereld...
Het feit dat iemand psychosegevoelig is, betekent vaak ook de beperking om buiten die eigen wereld te treden om meer verantwoordelijkheid te kunnen nemen. Iets waar jij dus, behept met die ontregelde stofwisseling in je hersenen, weinig aan kunt doen. Maar waar inzicht is, is een weg...
Wat betreft mijn eigen vorm en aard. Ik probeer mijzelf op allerlei manieren te laten informeren over het wel en wee in de wereld. Neem ook actief deel aan die wel en wee; relatie, gezin, werk, studie(s), forums als deze etc. Op die manier ervaar ik gemeenschappelijkheden met andere mensen. Ik denk daardoor ook met regelmaat te herkennen waarom bijv. een relatie stukloopt; bijv. door vanzelfsprekendheden ipv continue interactie. Of waarom iemand met 2 maten meet; tegen mishandeling, maar wel bijv. een bio-industrie accepteren. Allicht door de gedachte 'we zien het niet dagelijks en veel mensen doen het, dus dan zal het wel niet zo erg zijn.' Of tolereren en tolerant willen overkomen, maar angstvallig de tas in de gaten houden wanneer een kleuring passeert Bijv. door de eenzijdig berichtgeving van de media.
Een heleboel van dat soort tegenstrijdige gedragingen komt door ontwetendheid ofwel oppervlakkigheid. Het is niet altijd wat het lijkt. Door zelf te ervaren, leven, leren, verantwoordelijkheid nemen, leer je beetje bij beetje te relativeren. Ik wil daarom bijv. niet terug naar de tijd toen ik nog 18 was...(misschien af en toe

)
Relativeren is echter niet hetzelfde als berusten. Bijv. berusten in het feit dat een betere wereld nimmer zal komen door allicht het lineare denken waar jij over schreef; het was al slecht in de wereld en het wordt ook niet beter. Een betere wereld begint bij jezelf door daden bij woorden te voegen. Bijv. beschreven als in de lopende discussies 'Gemakszucht , 'Eenheid in Verscheidenheid', Emancipatie, Vleesproductie, De partij' e.m.
Dus met de uiteindelijke zelfacceptatie komt naar mijn idee vervolgens het idee van daadkracht. Het idee dat jij als uniek individu werkelijk wat kunt betekenen in de wereld. Grensoverschrijdende gedachten. Het park wordt het regenwoud, je Nike-shirt wordt het afgedragen shirt van een kind in India, je biefstuk word de mishandelde koe, etc.; je directe omgeving wordt een afspiegeling van de zowel mooie als lelijke wereld. En jij bent daarin de meester die zegt hoe het anders kan, hoe het anders moet.

(Amen?!)
'je moet niet alles lezen wat je gelooft, en je moet niet alles geloven wat je leest...'