Gijs schreef:
Op dit moment bepaalt de wetgever wie er recht heeft op hulp bij een zelfgekozen zachte dood en wie niet. Daar ben ik tegen, omdat ik dat een inbreuk acht op het zelfbeschikkingsrecht van vrije wilsbekwame mensen. Ik zie niet welke rechtvaardiging er zou kunnen zijn voor deze beperking van mijn zelfbeschikkingsrecht, behalve (achterhaalde) religieuze dogma's of tradities.
Of voorzichtigheid jegens andere burgers, dat zou natuurlijk ook nog een argument kunnen zijn.
Jouw zelfbeschikkingsrecht recht om niet te lijden weegt niet zwaarder dan mijn recht om te leven en tegen sociale druk te worden beschermd, en daarom verdient elk euthanasieverzoek imo een zorgvuldige afweging.
Verder stelt de wet niet wie er wel en geen euthanasie toegewezen krijgen, maar schept zij kaders.
Om dit aan te tonen heb ik de regels/voorwaarden even opgezocht:
https://www.nvve.nl/wat-euthanasie/zorg ... uitvoering" onclick="window.open(this.href);return false;
De arts moet:
- 1. ervan overtuigd zijn dat er sprake is van een vrijwillig en weloverwogen verzoek van de patiënt;
2. ervan overtuigd zijn dat er sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt;
3. de patiënt informeren over de situatie waarin deze zich bevindt en over diens vooruitzichten;
4. met de patiënt tot de overtuiging komen dat er voor de situatie waarin deze zich bevindt geen redelijke andere oplossing is;
5.ten minste één andere, onafhankelijke arts raadplegen, die de patiënt ziet en schriftelijk zijn oordeel geeft over de zorgvuldigheidseisen, bedoeld in de onderdelen 1 tot en met 4;
6. de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding op medisch zorgvuldige wijze uitvoeren.
Volgens mij scheppen die regels op zichzelf al best de nodige ruimte, aangezien ze gaan over de zorgvuldigheid van de arts en niet over de patiënt.
Naast de beperking van de personenkring die in aanmerking komt voor hulp bij een zelfgekozen zachte dood, zijn er ook regels gesteld omtrent de toetsing en de uitvoering. Van die regels ben ik geen tegenstander; ik meen zelfs dat ze noodzakelijk zijn. Vrijheid is in mijn ogen nooit absoluut. Daar waar mijn vrijheid die van anderen dreigt aan te tasten dient er een grens gesteld te worden.
Om deze reden vind ik dan ook dat niemand gedwongen moet kunnen worden om mij te helpen bij zelfdoding. Dit is overigens ook een reden om iets te doen aan het huidige aantal gewelddadige zelfdodingen, want die zijn buitengewoon belastend voor treinmachinisten, politie- en ambulancepersoneel en toevallige toeschouwers.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of er een relatie bestaat tussen het invoeren van de euthanasiewet in Nederland, en het aantal zelfmoorden rond het spoor, bijvoorbeeld.
Ik verwacht er niet veel van eerlijk gezegd, omdat er nogal wat zelfmoorden impulsief gepleegd worden.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1277022/" onclick="window.open(this.href);return false;
https://www.hsph.harvard.edu/means-matt ... pulsivity/" onclick="window.open(this.href);return false;
Er is ook een categorie van regels, die bedoeld zijn om mensen tegen zichzelf in bescherming te nemen. De verplichting om een helm te dragen op de motor is daar een voorbeeld van. Het is een beperking van mijn vrijheid, die gerechtvaardigd wordt doordat ik de risico's van mijn deelname aan het verkeer (letsel na een ernstig ongeluk) afwentel op de samenleving (collectieve zorgverzekering). Dat er bij een vraag om euthanasie getoetst wordt of de doodswens niet in een opwelling is ontstaan valt in deze categorie van regels. Evenals het uitsluiten van wilsonbekwamen.
Weer een andere categorie is bedoeld om mensen te beschermen tegen andere mensen. We willen voorkomen dat de ene mens de andere schade toebrengt of zelfs van het leven berooft. Daarom zijn vuurwapens en zware gifstoffen niet vrij verkrijgbaar en is moord een ernstig strafdelict.
Dat een soort van “pil van Drion” niet vrij verkrijgbaar is vind ik dus terecht. Het is naast een middel voor zelfdoding ook een potentieel moordwapen. Ook vind ik het essentieel dat bij een vraag om euthansie onderzocht wordt of de doodswens in vrijheid en zonder druk van anderen tot stand is gekomen. Het verschil tussen dood op verzoek en moord moet helder blijven.
Ik hoop hiermee duidelijk te hebben gemaakt dat er voor mij geen tegenstelling is tussen enerzijds het pleiten voor erkenning van het recht op zelfbeschikking en anderzijds het accepteren van wettelijke regels omtrent toetsing en uitvoering.
Oké.
Maar los van die Pil van Drion, waar we het dan in ieder geval over eens zijn, doet de huidige euthanasiewet dan toch min of meer wat je er van mag verwachten?
Er wordt met de patiënt gesproken over de doordachtheid en het perspectief, en de rest van de regels betreft vooral de zorgvuldigheid van de arts.
Zoals de controle door een onafhankelijke arts, die geen aandeel in, en daarom ook geen belang heeft bij een ongeoorloofd doorzetten van het euthanasieprotocol.
Ik moet toegeven dat 4. een heikel punt is bij mensen waar het eerder om mentaal dan fysiek lijden gaat, maar zie daar eerlijk gezegd ook geen elegante oplossing voor.
Hoeveel regels je ook opstelt, altijd zullen er mensen tussen wal en schip belanden omdat elke regelgeving nu eenmaal gepaard gaat met aannames.
Oké, van welke regels wil je nu verder precies af, of welke zou je graag aangepast zien en hoe?
.
