Jan van Lennip schreef:
Gezien het feit dat al wat leeft een functie heeft vind ik het schrikwekkend dat wij mensen anderen ervan kunnen overtuigen dat de dood een volgend stadium van leven is. Dit is natuurlijk onzin, maar dat weet blijkbaar niet iedereen.
Al wat leeft heeft een functie? En wat is dan die functie? Al wat leeft dient als voedsel voor andere levende wezens, die op hun beurt weer als ontbijt dienen enz. enz. Maar omdat wij boven aan de voedselketen staan dienen wij alleen na onze dood nog als voedsel voor de wormen, en zelfs dat verhinderen wij als wij ons laten cremeren.
De rest van uw zin gaat mijn begrip te boven.
Het leven is het enige dat plaatsvind in het universum.
Ik weet niet wat er allemaal plaats vind in het universum. Ik heb begrepen dat wij met zeer vernuftige instrumenten een heel, heel ,héél klein stukje van het universum kunnen zien
Er bestaat niet zoiets als dood buiten het universum.
Ik weet evenmin wat er zich buiten het universum afspeelt, sterker nog, ik weet niet eens of er wel een "buiten" bestaat. Maar als het bestaat moet het wel een rot end weg zijn.
Ik begin een beetje het idee te krijgen dat mensen een verkeerd beeld hiervan krijgen hiervan met een wetswijziging als deze.
Leg mij uit wat dan het goede beeld is. En hou het een beetje simpel als het u belieft. Beperk het gebied tot den Haag waar de wet moet worden voorbereid. Dat gebied kan ik nog net overzien
Er bestaat alleen een universum met leven. Dood is daarvan een onderdeel. Hierbij bedoel ik dode materie.
En Hoppa daar is het universum weer...Met leven en dood onafscheidelijk. Zoals jart hoort bij bil, en klaver bij jas...Ik kan er niet mee uit de voeten. Uw hele gedachtegang is voor mij ontoegankelijk.
Op het moment dat wij in een wet vastleggen dat de dood een uitkomst is voor mensen die aangeven hun leven te hebben voltooid, dan bestaat de kans dat de medische wereld hun mede mensen gaan bezien als lastposten die er maar eens "uit moeten stappen".
Die kans is verwaarloosbaar klein. Die medemens inclusief de lastposten vormen het dagelijks brood van de medische wereld. Ze gaan hun eigen parnose* toch niet om zeep helpen?
Dat geld ook voor de farmaceutische industrie. Hoe meer zieken, des te meer pillen, en hoe dikker onze boterham.
Zoals het heden ten daags vergaat is de mens slechts bezig met de optie "leven". Dood is vooralsnog geen optie en ik heb nog geen functie ontdekt die dat overschrijft.
Wat in leven is wil in leven blijven (vrij naar Newton) Zou er werkelijk een "functie" bestaan die dat overschrijft?
Let wel; er staat "Wil in leven blijven" Er staat niet: "Moet in leven blijven".
Toch is er een punt in mijn dagelijkse routine dat mij motiveert in opstand te komen tegen deze waan ideeën van ongenoegen.
De hele dag voorover hangend en vastgebonden in een stoel. Niet in staat nog iets te lezen want je ogen zijn al gestorven. Vergeefs roepend.. zuster! Zuster!! Help me dan toch!!! Zuster... is er dan niemand die mij even kan helpen??" Omdat je je ontlasting niet hebt kunnen binnenhouden...
Dat waarde vriend zijn geen waan ideeën van ongenoegen. Dat speelde zich af op de afdeling geriatrie van een ziekenhuis waar ik naartoe gebracht was omdat ik zonder duidelijke oorzaak tijdens de wandeling bewusteloos gevallen was. De zusters waren druk met het verlenen van hulp elders. Zij kwamen alleen mensen tekort.Niet hun schuld.
Ik ben daar maar twee dagen geweest. Slechts achtenveertig uur was ik getuige van de totale ontluistering, verlies aan waardigheid, en verschrikkelijke hulpeloosheid waar geen verlichting meer kon worden geboden. En je schrijft het zo achteloos:"Waanideeën"....Je verbeeld 't je maar...alleen een beetje ongenoegen...Daar moet je niet aan toegeven, nee, je moet juist doorgaan want je leeft!! En dat heeft een functie!!
Ik laat het hierbij, want ik moet helaas vaststellen dat ik jouw gedachtewereld niet kan volgen. Ik heb het echt geprobeerd, maar hier komt mijn onvermogen duidelijk aan het licht.
Dat is niet voor het eerst, en het zal ook niet de laatste keer zijn. Neem van mij aan dat ik een oprechte poging in het werk heb gesteld. Maar ik heb op geen enkel moment begrepen wat je wilde zeggen. Ik vind dat jammer, want ik schiet niet graag tekort
*parnose; Jiddisch; broodwinning.
