Gijs schreef:appelfflap schreef:Iemand helpen te sterven is toch gewoon euthanasie?
Nee, hulp is passief, euthanasie is het actief doden van iemand (op diens verzoek). .
Om verdere begripsverwarring te voorkomen.
http://www.gezondheid.nl/medische-dossi ... euthanasie" onclick="window.open(this.href);return false;
Men maakt tevens onderscheid tussen actieve euthanasie en passieve euthanasie. Bij actieve euthanasie wordt een dodelijk middel toegediend. Bij passieve euthanasie wordt afgezien van verdere behandeling bij een terminale patiënt. Het toepassen van deze vorm van euthanasie wordt abstinentiebeleid genoemd, wat behoort tot het normaal medisch handelen. Voorbeelden van passieve euthanasie zijn:
Gijs schreef:Dat is in het algemeen gewoon moord. De euthanasiewet ('Wet Toetsing Levensbeëindiging') zegt alleen maar dat artsen onder zeer speciale omstandigheden gevrijwaard worden van strafvervolging
Maw. mits voldoen aan de eisen: legaal.
http://wetten.overheid.nl/BWBR0012410/g ... 07-02-2016" onclick="window.open(this.href);return false;
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is in het Wetboek van Strafrecht een strafuitsluitingsgrond op te nemen voor de arts die met inachtneming van wettelijk vast te leggen zorgvuldigheidseisen levensbeëindiging op verzoek toepast of hulp bij zelfdoding verleent, en daartoe bij wet een meldings- en toetsingsprocedure vast te stellen;
Zoals ik al eerder opmerkte, is het wettelijk geregeld dat igv. omschreven casus, een vrijwaring is van vervolging.
Maw. Het blijft vallen onder beëindiging van leven, cq. doden, maar in onderhavige gevallen op basis van mededogen, en voldoen aan alle voorschreven zorgvuldigheidseisen, niet meer illegaal in die zin dat er strafrechtelijke gevolgen zijn.
Wat voor mij synoniem is aan rechtsgeldig, bij het voldoen aan de genoemde eisen.
Dit om alle advocatentaal te overrulen en feitelijk een rechtelijke toestemming om leven te beëindigen, mits voldaan aan de genoemde eisen.
Maria schreef:Maar dat alles doet niets af van je zelfbeschikkingsrecht over eigen leven.
Nou en of! Een “recht” moet je niet verwarren met feitelijke straffeloosheid. Dat zijn verschillende zaken.
Semantisch oké.
Feitelijk in de praktijk?
Zie bovenstaande.
Natuurlijk kan ik zelf beslissen om voor de trein te springen ja. Dat is op meerdere manieren strafbaar, maar die straf ontloop ik, want ik ben dood.
Dat betekent echter niet dat voor de trein springen een “recht” is.
Nee, hier kun je idd. niet spreken over een af te dwingen recht.
Je noemt nu een voorbeeld van een manier van zelfdoding.
Daarmee zul je moeten verdiepen in deze specifieke casus ed., die veel meer met zich meebrengt dan alleen het beantwoorden aan de wens, nl. zelfdoding.
En het recht daartoe.
Ik zou daar eerder mee in discussie gaan met mensen die dit deze manier overwegen, of zij dit wel of niet ethisch juist zouden vinden, dan nu in deze discussie of zij wel of niet het recht hebben om de manier van hun eigen dood te kiezen of dat van anderen mogen vragen hen te helpen bij het doden.
Of de manier waarop een aantal overtredingen zal inhouden, is dus een andere discussie.
Het in gevaar brengen van "de ander" en het "belasten van de ander" kan dan weer ter sprake komen.
Wat in geval van een geslaagde poging idd. vrij zinloos is om een aanklacht over in te dienen, vanwege het feit dat je er niemand meer op aan kunt spreken.
Dat het zelfbeschikkingsrecht in Nederland niet wordt erkend blijkt op meerdere manieren.
1.Als ik euthanasie wil, is mijn wens om dood te gaan niet doorslaggevend. De wetgever heeft bepaald onder welke voorwaarden en omstandigheden ik voor een zachte dood in aanmerking kom.
Je hebt het nu weer over euthanasie, dus over hulp van anderen en niet over puur de eigen actie.
Logisch moet daar een wet voor zijn, daar jouw wens om hulp niet mag afdwingen, dat de ander in gewetensnood zou kunnen komen.
2.Als ik niet in aanmerking kom voor euthanasie kan ik inderdaad 'kiezen' voor een harde methode. Om die uit te voeren moet ik vrijwel altijd wel een of andere overtreding of misdrijf begaan.
Nee.
Het doorsnijden van je polsen is niet strafbaar.
Zo zijn er nog meer manieren te verzinnen, voor degenen die werkelijk bij zijn volle verstand zijn leven wil beëindigen, niet het officiële traject wil doorlopen en toch niet de ander wil belasten door hem te vragen dat voor hem te willen laten doen.
Als ik gevangen zit en ik wil zelfmoord plegen, dan word ik zelfs opgesloten in een isoleercel en dag en nacht geobserveerd, om te voorkomen dat ik gebruik maak van mijn “recht” op zelfbeschikking.
Iemand die door eigen actie zich heeft gesteld onder wettelijke verantwoordelijkheid van Justitie, heeft idd. een groot deel van zijn zelfbeschikkingsrecht verspeeld.
Mede doordat zo'n bijzondere situatie ook bijzondere maatregelen vereist vwb. alle redenen van zorgvuldigheid.
3.Als ik gebruik maak van een “recht”, dan is het mijns inziens een tegenstrijdigheid om mensen die mij helpen bij de uitoefening van dat recht met gevangenisstraf te bedreigen.
Opnieuw verwar je hier jouw eigen recht met het de rechten van degenen die jouw wensen ten uitvoer zouden moeten brengen.
Als vrije meningsuiting een “recht” is, maar iedere krant die mijn stukje publiceert is strafbaar, is er dan nog steeds sprake van een “recht” op vrije meningsuiting?
Ik begrijp niet wat dit met dit onderwerp heeft te maken.
Maar ook hier verwar je weer jouw recht tot meningsuiting met het afdwingen daarvan door acties van de ander.
Je houdt hierbij geen enkele rekening met het feit, dat jij wel een vrije meningsuiting hebt, maar de ander niet vrij is in het publiceren ervan, als dat gaat om gedachten die gericht zijn tegen de wet.
Geliefden die aanwezig zijn bij mijn zelfmoord mogen de facto alleen stilletjes langs de kant zitten. Vrijwel iedere betrokkenheid van hun kant kan uitgelegd worden als “hulp” en is strafbaar. Ook als ze niet aanwezig waren, kunnen mensen achteraf vervolgd worden voor hulp die ze hebben gegeven in de voorbereiding.
Nee, hoor.
Ze hoeven dit niet stilletjes te ondergaan als zij dat niet willen.
Ook zij zijn daar vrij in.
Alleen betrokkenheid in de zin van meewerken eraan, moet vlg. de wet idd. alleen te verwachten zijn van deskundigen, die kennis hebben van het traject wat te doorlopen moet zijn.
"Quand Dieu se tait, on peut lui faire dire ce que l'on veut." - Sartre.
"Als God zwijgt kun je hem laten zeggen wat je wil."
