Arafat is dood en men zegt wel eens "Over de doden niets dan goeds",
maar dan zouden we verder moeten zwijgen over Arafat ...
... en vooral niet onderzoeken hoe betrouwbaar hij was en wat zijn woord waard was:
WikipediA schreef:
Yasser Arafat
<< >>
Vanwege zijn betrokkenheid bij aanslagen op burgers wordt hij vaak als een terrorist beschouwd.
<< >>
Arafat stelde steevast te zijn geboren in Jeruzalem (op 4 augustus 1923) 'zoals een Palestijns leider past'. Ook werd de stad Gaza wel eens genoemd als zijn geboorteplaats. Een latere vondst van zijn geboortebewijs maakte een einde aan die onduidelijkheid hoewel Arafat aanvankelijk volhield dat dit een vervalsing betrof. Arafat bleek toch in Caïro te zijn geboren.
<< >>
In Caïro studeerde Arafat voor ingenieur, maar de politiek interesseerde hem meer. Hoewel hij later beweerde goed te zijn in wiskunde, zakte hij daar aanvankelijk op.
<< >>
In 1970 werd hij door Koning Hoessein van Jordanië met krachtige hand het land uitgezet omdat de PLO een bedreiging werd voor de eenheid van Jordanië en een mislukte staatsgreep pleegde. Arafat verplaatste zijn hoofdzetel naar Beiroet in Libanon. Vanuit Libanon zette hij de strijd voor de Palestijnse zaak voort. Syrië verhinderde dat Palestijnse guerrilla's vanuit Libanon via Syrië Jordanië binnenvielen. Hij maakte daarbij gebruik van geweld en terreur.
<< >>
In 1990 koos Arafat de zijde van Saddam Hoessein nadat deze Koeweit veroverd en bezet had.
<< >>
Tussen september en december 1967 organiseerde Arafat met zijn Fatah-groep vanuit Nablus op de West Bank een zestigtal aanslagen op vooral Israëlische burgerdoelen als boerderijen, fabrieken en een bioscoop.
<< >>
Tussen 1969 en 1985 pleegden PLO-groepen meer dan 8000 aanslagen, waarvan tenminste 435 in het buitenland. Meer dan 650 Israëli's (waarvan driekwart burgers), 28 Amerikanen en tientallen burgers van andere landen kwamen daarbij om.
Motivatie
In 1968 legde Arafat in een interview uit, dat geweld moest worden gebruikt tegen de Israëlische burgers "om een klimaat van spanning en angst te creëren en te laten voortduren, zodat de Zionisten begrijpen dat het voor ze onmogelijk is om in Israël te wonen."
<< >>
Op deze wijze zou de PLO Israël onontkoombaar verzwakken, waarna "een snelle klap door legers op het goede moment" Israël zou opheffen.
<< >>
Bij een diner met de Roemeense dictator Ceauşescu in mei 1973 beriep Arafat zich op zijn moord op de Amerikaanse ambassadeur in Soedan. Toen zijn tafelgenoten hem er op wezen dat het gevaarlijk was dit toe te geven, zei Arafat: "Ik? Ik heb er niets mee te maken!".
In 1971 richtte Arafat een geheime internationale terroristische groep op, de Zwarte September, die aanslagen pleegde onder meer in Egypte, Jordanië, Duitsland en Soedan.
<< >>
München 1972
Zie Bloedbad van München voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Op 5 september 1972 werd de Israëlische Olympische ploeg in München, tijdens de Olympische Spelen, gegijzeld door de Palestijnse Zwarte Septemberbeweging. Deze gebeurtenis gaf destijds een enorme schok. Onlangs is uit de autobiografie van Abu Daoud, de Palestijn die deze aanslag heeft beraamd, duidelijk geworden dat hij handelde in opdracht van en met medeweten van Yasser Arafat.
<< >>
Corruptie en zelfverrijking
Persoonlijke rijkdom
Yasser Arafat beschikte volgens het zakenmagazine Forbes over een persoonlijk vermogen van circa 300 miljoen dollar. Volgens de chef van de Israëlische inlichtingendienst, Aharon Ze'evi, beliep het persoonlijk vermogen van Arafat 1,3 miljard dollar. Het is onduidelijk hoe Arafat als leider van de PLO een dergelijk groot vermogen heeft kunnen opbouwen. Een mogelijkheid is dat hij een deel van de opbrengsten van staatsmonopolies kreeg.
Corruptie met openbare fondsen
Het IMF heeft aan de hand van de boekhouding van de Palestijnse Autoriteit duidelijk gemaakt dat Arafat 900 miljoen dollar uit publieke fondsen heeft overgeheveld naar rekeningen die hij zelf controleerde. Anderen zijn van oordeel dat Arafat waarschijnlijk tussen de 1 en 3 miljard dollar heeft verschoven naar door hem beheerde rekeningen.
<< >>
Dennis Ross, adviseur voor het Midden-Oosten voor de regering van Bill Clinton, meldt eveneens dat het geld aan de Palestijnen is onthouden. Arafat heeft het, aldus Ross, voor zichzelf van de Palestijnen gestolen.
<< >>
In hun boek Yasir Arafat: A political biography argumenteren Rubin en Colp Rubin dat Arafat wel in staat was om de macht te behouden, maar niet om deze te gebruiken voor zijn volk. Hij was voornamelijk geïnteresseerd in permanente revolutionaire strijd, niet in verbetering van het lot van zijn volk. Daarom wees hij alle compromissen af en weigerde hij vrede met Israël bij de onderhandelingen in 2000, ondanks de concessies van Israël.
<< >>
Een groot deel van de door de VN, Europese landen en Arabische landen beschikbaar gestelde hulpmiddelen en geldsommen verdwenen in Arafats, en zijn getrouwen, geldzakken. Deze 'inkomsten' werden verder aangevuld met een ongebreidelde corruptie en incassering van 'beschermgeld' van Palestijnse ondernemers. Hij was niet geïnteresseerd in een blijvende oplossing van het Palestijnse vluchtelingenprobleem en echte vrede met Israël, de reden dat hij steeds vredesvoorstellen effectief blokkeerde, want dat zou een vermindering van zijn macht en aanslag op zijn inkomsten zijn. Ook was Arafat zijn hele leven bezig met zijn eigen verleden te herschrijven en er mythes over verspreidend die hijzelf ook steeds meer ging geloven.
Chronologie
<< >>
23 december 2000 - verwerpt in Washington een nieuw vredesplan van president Clinton, waarmee Arafat de Gazastrook, vrijwel de gehele West Bank en delen van Oost-Jeruzalem zou krijgen.
<< >>
Hoe betrouwbaar was Arafat en wat was zijn woord waard?
Er is een groot verschil tussen een commitment om iets te veranderen en
de daadwerkelijke uitvoering van die veranderingen!
Arafat was onbetrouwbaar en zijn woord was nog geen ene Sjekel waard!
Ik weet wel dat het handvest niet werd aangepast en ik weet ook dit:Cactus schreef:Ik weet niet of het handvest al dan niet werd aangepast. Ik weet wel dit:
<< >>
*WikipediA schreef:
Handvest van de PLO
<< >>
Over de doelen van het vredesproces
Als wij aan alle Palestijnse strijdkrachten en facties vragen de Oslo-overeenkomst te zien als "tijdelijke" procedures, of gefaseerde doelen, dan betekent dat dat we de Israëli in een hinderlaag lokken en hen bedriegen.
<< >>
Evenzo, als wij akkoord gaan met een staat op slechts 22% van Palestina, te weten de Westelijke Jordaanoever en Gaza, dan [blijft] ons uiteindelijke doel toch de bevrijding van heel historisch Palestina van de rivier [de Jordaan] tot aan de [Middellandse] zee, zelfs als dat betekent dat het conflict nog duizend jaar en vele generaties voortduurt...
"Als je mij de vraag stelt, als een man die het islamitisch geloof toebehoort, dan is mijn antwoord eveneens "Van de rivier tot de zee": het gehele land is een Islamitische Waqf die niet gekocht of verkocht kan worden, en het is onmogelijk er het zwijgen toe te doen terwijl iemand het aan het stelen is ...." – Faisal Husseini (1940-2001), Fatah-leider and PA-Minister voor Jeruzalem, 'Al-Arabi' (Egypte), 23 juni 2001.[2] Gelijksoortige uitspraken zijn gedaan in de krant 'As-Safir' (3 maart 2001, pg. 23 van het rapport).[3]
<< >>