Het woord zegt het al.
Extremisme bestaat bij de gratie van het uiterste.
In de huidige tijd heeft "extremisme" een speciale betekenis gekregen, door de praktijken van alledag, die steeds verder polariseren.
Zie ook radicalisme en activisme
Extreem zijn in een mening en daar verbaal uiting aan geven is legitiem.
En zeker als het gaat om extreme misstanden te bestrijden.
Extremisme als puur afgeleide van extreem zijn zou geen negatief woord moeten zijn, maar een aanduiding van hoe fel mensen staan voor hun eigen zaak, ook al zijn ze daarin vaak onverzettelijk.
Of je het daar wel of niet mee eens bent.
Maar ook door het uitvergroten van hetgeen je wil bestrijden door de tegenpartij, in een negatief daglicht te zetten.
Elk -isme bestaat bij de gratie van het isoleren en benoemen van waar het voor staat.
En bij een wedstrijdje wie heeft er gelijk, zoals in de politiek en binnen een machtsstrijd, door het afkraken van alles wat je in de weg staat.
Dat betekent echter niet, dat je kunt gaan rondstrooien met irrationele beweringen, misleiding en zeker niet ronduit leugens.
Aanhangers doen daar vaak zo'n schep bovenop, dat de originele ideeën die ieder voor zich toch een boodschap hebben en waar vaak waarde in zit, karikaturen worden.
Relschoppers laten hun eigen karakter zien en niet meer het belang van waar ze in eerste instantie voor staan.
Plunderaars en vandalen laten slechts zien, dat zijn geen moraliteit kennen.
Dat gebruiken voor eigen gewin en nog aandikken is laag bij de gronds en verstoken van elk moreel, maar wordt in dit soort toestanden zoals besproken, toegejuicht door aanhangers, die elk perspectief van de realiteit zijn kwijtgeraakt.
Wat blijft is dat de hardste schreeuwer, die met meest extremistische woorden en daden ook de meeste aandacht krijgen van mensen met eenzelfde denkwijze.
Gevolg is dan dat extremisme alleen nog staat voor de extreme en laakbare daden van een groep meelopers.
Uiteraard alleen als het gaat om tegenstanders.
En dus een algemeen scheldwoord is geworden en zo ook door alle partijen binnen een huidig debat wordt opgepakt.
In rationele debatten kan een verwarringen in nomenclatuur alleen maar verdere polarisatie teweeg brengen omdat elke wezenlijke betekenis en achtergrond van waar mensen voor staan naar de achtergrond wordt gedreven.
In de huidige betekenis die er aan wordt gegeven door Wikipedia beschreven.
En ook onze AIVD
Het met geweld en op ondemocratisch wijze proberen af te dwingen van een zienswijze is altijd laakbaar.
Extremisme.
Extremisme is een vorm van radicalisme met een tot het uiterste doorgetrokken ideologie waarbij de bereidheid tot het sluiten van compromissen ontbreekt.
Extremisme komt voor bij politieke en religieuze ideologieën. Waar radicalisme zich kenmerkt door ver van het centrum van de maatschappij te staan en de status quo af te wijzen, kenmerkt extremisme zich door systematische pogingen om die ideologie tot in de uiterste consequenties in alle delen van de samenleving door te voeren. In tegenstelling tot activisme, worden er bij extremisme doelen of middelen nagestreefd en ingezet die buiten de wettelijke kaders vallen, waaronder soms geweld, en zijn daarmee vaak on- of zelfs anti-democratisch. Daardoor vormen ze een gevaar voor de democratische rechtsorde.
Wat verstaat de AIVD onder extremisme?
Met in het menu linken naar links en rechts extremisme.
Goede humor versplintert de gesneden beelden in ons hoofd. - Frank Bosman.
Hebr 6: 
