Vrouwen in topfuncties.

[Petra]

Nederland heeft nog nooit een vrouwelijke premier gehad. Waarom niet?
We lijken zo vooruitstrevend en geëmancipeerd te zijn. Hoe komt het dan dat er in andere landen al legio vrouwelijke regeringsleiders zijn geweest en in NL niet?
Ik denk dat het met rollen te maken heeft. Het lijkt erop dat wij in NL niet zo goed zijn in het onderscheiden van de verschillende rollen die elk mens zich in verschillende situaties aanmeet.
Als (roep wat) een Merkel in een politiek debat een speech houdt, dan hebben de nieuwsberichten het vaak drukker met zich uit te laten over haar decolleté, hoe haar haar zat, wat voor pakkie ze aan had.. etc. dan met de inhoud van wat ze zegt. Vergelijk dat met een artikel over een speech van (roep weer wat) Rutte, wat lees je dan over zijn decolleté,, haar of stropdas?
Men vergeet dan blijkbaar, bij Merkel, dat zij zich op dat moment in een andere rol bevindt (de rol van regeringsleider) dan die gezellige mevrouw die thuis op de bank zit, in de kroeg staat, boodschappen doet, bij haar ouders op de koffie zit of... -noem maar op-.

Dat dat geen onderscheid maken in rollen een enorm probleem is, denk ik omdat ik zelf (door ervaring) wel heel erg bewust ben geworden van al die rollen.
Om een werkgerelateerd voorbeeld te noemen...
Op een dag werd er op mijn werk een taskforce in het leven geroepen. Het thema ging over invordering/deurwaarderij e.d. en degenen die zich daarmee bezig hielden waren vooral mannen, beetje macho types ook nog. (Maar hé, d'r komt ook wel wat 'macho-gedrag' bij kijken wil je bij notoire wanbetalers indruk maken). Enfin, ik was dus de enige vrouw in die club en men vond het blijkbaar een aardig plan om mij de leiding over deze werkgroep te geven. -Trekker van de TaskForce- heette dat zo heel gezellig.
Dus ja hoor, bij mijn openingspraatje naar de club kwam ie al... -"als je trekker bent moet je wel goed kunnen duwen hahahaha."
En daar werd het dus lastig, die rol. De ene dag sta je met mekaar in de kroeg, smeuïge grapjes te maken, en een andere dag zit je op je werk. In een andere setting, in een andere hoedanigheid! Dus NEE! Dit grapje was op dat moment ongepast en ongeoorloofd.

Een andere deelnemer in die Taskforce gaf les bij een instituut waar ik toen ook op cursus zat. Dus ook daar heb je dan ook mee te maken; .. "-nu zit je in mijn klasje, dus of je past je aan je of ik zet je eruit." Krijg je dan.
Affijn, het is dus een hele kluif geweest om in die eerste paar vergaderingen alle neuzen om te krijgen, naar mij in dit geval, in een andere rol. In onze vrije tijd kunnen we gezellig doen of lachen om dat jurkje/hoedje. Maar niet in een vergadering.

There is a time and a place for everything. Denk ik. En volgens mij is het niet onderscheiden van de verschillende rollen, helemaal bij vrouwen, het probleem.
Daarom lezen we over Merkel's decolleté. Zegt Balkende.."U kijkt zo lief". Zegt van Mierlo "en het is een meisje geworden" werd Rita opeens 'ijzeren Rita' en was Kroes.. "niet een katje om zonder handschoenen aan te pakken" (Welke man krijgt dat nou te horen!) etc etc.

De lijst op Wikipedia met vrouwelijke politieke leiders is niet gering.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... ingsleider
Het is toch schokkend dat het in Nederland maar niet wil lukken.
Ik vrees dat wat Kroes aan het eind zegt.. nog steeds van kracht is. (Zie quote)
Wat is volgens jullie de reden


https://www.trouw.nl/democratie/nederla ... ~a8d45572/

"U kijkt zo lief", zei premier Jan Peter Balkenende toen hij tijdens een verkiezingsdebat in 2010 het antwoord op een vraag van debatleider Mariëlle Tweebeeke schuldig moest blijven. Verslaggever Wouke van Scherrenburg kreeg na vasthoudendheid van Pim 'vergis je niet, ik word de minister-president van dit land' Fortuyn de opmerking: "Mevrouwtje, ga lekker naar huis, koken. Veel beter."

Soortgelijke reacties van een vrouwelijke premier op mannelijke verslaggevers zijn er niet. Simpelweg omdat Nederland bijna honderd jaar na de invoering van het algemeen kiesrecht nog nooit een vrouwelijke minister-president heeft gehad. Alle 39 kabinetten sinds de invoering van het vrouwenkiesrecht werden geleid door een man.

De eerste vrouwelijke vicepremier stond pas op het bordes bij de beëdiging van het tweede paarse kabinet in 1998. Het waren er meteen twee: Annemarie Jorritsma (VVD) en Els Borst (D66). Laatstgenoemde werd vier jaar later ook de eerste (en laatste) vrouw die in haar eentje een regeringspartij ging leiden.

De zin waarmee haar voorganger Hans van Mierlo de nieuwe lijsttrekker aankondigde werd legendarisch: 'Het is een meisje geworden en we noemen haar Els'. Een mannelijke voorman was waarschijnlijk niet aangekondigd als 'jongetje'.

Als één vrouw in het decennium daarna openlijk aasde op het Torentje, dan was het wel Rita Verdonk. Vanwege haar geharnaste standpunten had ze de Thatcheriaanse bijnaam 'IJzeren Rita' gekregen.

Seksistische predicaten
Kroes kon in elk geval bogen op enorme ervaring als Tweede-Kamerlid (1971-1977), staatssecretaris (1977-1981), minister (1982-1989) en Eurocommissaris (sinds 2004). In die jaren kreeg ze zo ongeveer alle mogelijke seksistische predicaten opgeplakt: van 'flirt' tot 'Neelie Split-Kroes' (vanwege haar kleding), van 'haaibaai' (vanwege vermeende verwaarlozing van haar zoon) tot 'boze fee' ten tijde van affaires waarbij ze betrokken zou zijn. Haar oud-premier Lubbers noemde haar "geen katje om zonder handschoenen aan te pakken".

Over de vrouwenzaak was Kroes in de loop der tijd fundamenteel anders gaan denken. Ze vond aanvankelijk dat feministen te veel naar de samenleving keken en te weinig naar zichzelf. "Het is een beetje gemakkelijk: laat eerst de maatschappij maar veranderen en dan ik. Je moet zelf knokken." In latere jaren raakte Kroes overtuigd van de werking van allerhande mechanismen die de doorstroom van vrouwen naar de top belemmerden.

Battle of the Babes
Voorafgaand aan de verkiezingen van 2012 liet de organisatie Women On Top zien hoeveel ministeriabele vrouwen er zijn door een volledig vrouwenkabinet te presenteren. Kroes was de beoogde premier.

Hoe makkelijk vanuit een soort automatisme wordt teruggevallen op mannen blijkt misschien wel uit de gang van zaken tijdens de laatste formatie. Alle vier de huidige regeringspartijen hadden een vrouw als nummer twee op de kandidatenlijst staan. Slechts een van hen, Carola Schouten (ChristenUnie), mocht met de partij-leider mee naar de onderhandelings-tafel.

Meer links:
https://www.trouw.nl/~d442bf271-92a5-41 ... c34152f63/
https://www.trouw.nl/democratie/de-eers ... ~af12e738/
https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/223967 ... emier.html
https://www.lindanieuws.nl/nieuws/waaro ... vertellen/

[appelfflap]

Nederland heeft nog nooit een vrouwelijke premier gehad. Waarom niet?

je moet verkozen raken, je meot partijleider zijn en je moet een regering kunnen vormen

[Maria]

je moet verkozen raken, je meot partijleider zijn en je moet een regering kunnen vormen

Dit alles.
Plus:
Vrouwen moeten het zelf ambiëren.
Tijd hebben en willen investeren.
En dat alles, en daar heeft Petra een punt, in voorlopig nog altijd in een wereld van toch het meest mannen.

[Maria]

Ikzelf heb nog een punt, waarbij ik rekening houd met een eigenschap, die vooral mannen meer hebben dan vrouwen en dan begin je bij het begin.
En dat is competitie drang.
En dat begint al voor de puberteit echt gaat doorzetten en wordt dan ook gevoed door spel, sport en leefmilieu.
Een combinatie van de verschillen in ontwikkeling van jongens en meisjes en de cultuur die daaruit voortvloeit.

Het is al lang bekend, maar voorheen ook veel verklaard uit ontwikkeling als gevolg van maatschappelijke rollen, waarin een kind zich zou ontwikkelen.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~bcb6cce8/

Het typische meisje wil zich in de ander verplaatsen en werkt graag samen, de typische jongen gaat graag de competitie aan....

Wat de gevolgen zijn in de toekomst als deze ontwikkeling doorgaat is op kleine schaal merkbaar in de politieke loopbanen van vrouwen.
Grofweg gesteld:
Evenwaardig aan mannen in eenzelfde vakgebied, maar geen elleboogwerk om aan de top te komen.
Daarbij komend, dat mensen, die hun carrière niet stellen boven hun privé leven, het dubbel moeilijk hebben om mee te doen in een wereld waarin 100% van hun aandacht wordt geëist.
Dat geldt zowel voor mannen als voor vrouwen, maar iedereen kan op zijn vingers natellen, dat mannen daar in de huidige maatschappij tegen minder problemen zullen aanlopen dan vrouwen, omdat zij veel minder carrière breuken te vrezen hebben, dan vrouwen die nog kinderen willen hebben en zelf grotendeels opvoeden.

Wat omgaan met vrouwen in een mannen wereld aangaat is dan eigenlijk een ander verhaal.
Natuurlijk liggen de grappen op een ander vlak dan bij mannen onderling en zijn ze tegenover vrouwen vaak banaal.
Daar kun je tegen aanlopen als vrouw en je aan storen, maar daar zit mi. niet de essentie van de verschillen, waardoor vrouwen minder topfuncties zouden hebben.

De laatste jaren is men zich dat steeds meer bewust, daar ieder kind zich anders ontwikkeld, maar in grote lijnen je verschillen kunt duiden tussen jongens en meisjes.
Waar veel onderzoek naar is, is dat jongens in het onderwijs de laatste jaren achterblijven bij meisjes, waar bij de oorzaak gezocht wordt in een andere manier van lesgeven en andere benaderingen van leerproblemen.
De essentie is, dat jongens meer competitie lijken te moeten worden aangeboden voor hun positieve manier van ingaan op uitdagingen
http://www.maakwerkvanonderwijs.nl/brei ... n-meisjes/

Tegelijkertijd ontwikkelen jongens- en meisjesbreinen zich anders en is er een verschil in de manieren waarop de meeste jongens en de meeste meisjes leren. De achterstand van jongens kan te maken hebben met de overwegend feminiene manier van lesgeven. Het onderwijs is steeds taliger, communicatiever geworden en meer gericht op samenwerking. Terwijl veel jongens makkelijker leren als er actie, beweging in het spel is en wat meer competitie. Steeds meer scholen zijn zich hier gelukkig wel bewust van.

Overigens zijn er meerdere beroepen waar er een verschuiving plaatsvindt.
In het beroep van verpleegkundige bijv. zijn steeds meer mannen en het lijkt vanzelfsprekend dat dan ook mannen daar ook gemakkelijker in de leidinggevende functies schuiven.
Mi.
Zij zijn tenslotte nog steeds het meest een volle werkweek beschikbaar.
Vrouwen werken nog altijd het meest parttime en zo zullen dan het ook die beroepen waarin die mogelijkheden het grootste zijn, het meest door hen worden ingevuld.

Ik noem vooral het al langer bekende onderwijs en nu de laatste jaren ook in de rechtbank.
https://www.dvhn.nl/groningen/Vrouwelij ... 38334.html

Om te zeggen dat vrouwen er de dienst uitmaken gaat te ver, maar in absolute aantallen zijn vrouwelijke strafrechters en officieren van justitie hun mannelijke collega’s inmiddels voorbij gestreefd.

Van de masterstudenten Nederlands recht met als afstudeerrichting strafrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen was in 2014-2015 78,6 procent vrouw, een jaar later was dit 62,7 procent en het afgelopen studiejaar was dit 72,2 procent. Aan de andere universiteiten is het beeld hetzelfde en van een ommekeer is nog niks te merken, als je kijkt naar de instroomcijfers van de eerstejaars.

[Bonjour]

Als ze niet gaat dansen, mag er van mij een vrouwelijke premier komen.

[Petra]

Ikzelf heb nog een punt, waarbij ik rekening houd met een eigenschap, die vooral mannen meer hebben dan vrouwen en dan begin je bij het begin.
En dat is competitie drang.

Als je begint bij het begin.. zou je je kunnen afvragen of je het over een eigenschap hebt of aangeleerd gedrag.
Denk je eens een ander begin in..If Cinderella were a guy


Uit jouw artikel...
Wie weet hoe evident?

De aanwezigheid van verschillen op jonge leeftijd lijkt te wijzen op een biologisch bepaalde aanleg. Maar de effecten van socialisatie op sekseverschillen zijn ook evident.

[Petra]

je moet verkozen raken, je meot partijleider zijn en je moet een regering kunnen vormen

Dit alles.
Plus:
Vrouwen moeten het zelf ambiëren.
Tijd hebben en willen investeren.
En dat alles, en daar heeft Petra een punt, in voorlopig nog altijd in een wereld van toch het meest mannen.

Kroes wilde wel..

Ze sprak zich ook steeds vaker erover uit. Kroes zou een premierschap nooit weigeren met Klompé's argument dat de tijd psychologisch nog niet rijp was voor een vrouw als minister-president. Ze toonde zich bij vragen van de pers niet afwijzend, maar vond speculeren zinloos: "Laten we de huid niet verkopen voordat de beer geschoten is".

Allemaal nummer 2 op de lijst! Hoeveel hadden deze vrouwen geïnvesteerd.

Hoe makkelijk vanuit een soort automatisme wordt teruggevallen op mannen blijkt misschien wel uit de gang van zaken tijdens de laatste formatie. Alle vier de huidige regeringspartijen hadden een vrouw als nummer twee op de kandidatenlijst staan. Slechts een van hen, Carola Schouten (ChristenUnie), mocht met de partij-leider mee naar de onderhandelings-tafel.

De kop van het artikel:

Nederland kent nog altijd geen vrouwelijke premier, maar er waren kansen genoeg

[Petra]

Als ze niet gaat dansen, mag er van mij een vrouwelijke premier komen.

Zeg je dat ook als we het over een mannelijke kandidaat zouden hebben?

Wil je het over dansen hebben?
viewtopic.php?f=25&t=17465

Volwassen lieden,
Niet ieder topic hoeft te vervallen in offtopic gezelligheid. Open een gezellig topic in ditjes en datjes.

[Petra]

Terwijl veel jongens makkelijker leren als er actie, beweging in het spel is en wat meer competitie. Steeds meer scholen zijn zich hier gelukkig wel bewust van.

Hèèè, was ik een jongetje

[Peter van Velzen]

Wie regeringsleider wil worden mmoet van macht houden. Mannen houden doorgaans niet van vrouwen omdat ze macht hebben, maar vooral omdat ze die niet hebben, Andersom houden vrouwen vaak wel van mannen vanwege hun macht. Daarom verliezen bijna alle vrouwelijke lijsttrekkers de verkiezingen. Aleen wie een zeeer machtige partij achter zich heeft staan heeft daar geen last van, maar noch VVD noch PvdA noch CDA noch KVP had een vrouwelijke lijsttrekker. Wel kleine partijen. In landen waarin je meer dan 0,7% nodig hebt om in het Parlement te komen, moeten vrouwen wel binnen een grotere partij opereren. Misschien is onze evenredige vertegenwoordiging er dus enigzins debet aan.

[Petra]

Wie regeringsleider wil worden mmoet van macht houden. Mannen houden doorgaans niet van vrouwen omdat ze macht hebben, maar vooral omdat ze die niet hebben, Andersom houden vrouwen vaak wel van mannen vanwege hun macht. Daarom verliezen bijna alle vrouwelijke lijsttrekkers de verkiezingen. Aleen wie een zeeer machtige partij achter zich heeft staan heeft daar geen last van, maar noch VVD noch PvdA noch CDA noch KVP had een vrouwelijke lijsttrekker. Wel kleine partijen. In landen waarin je meer dan 0,7% nodig hebt om in het Parlement te komen, moeten vrouwen wel binnen een grotere partij opereren. Misschien is onze evenredige vertegenwoordiging er dus enigzins debet aan.

Nietzscheriaanse wil tot macht?

Rita had in haar VVD tijd het leeuwendeel aan keuzestemmers op haar hand. Geeft toch te denken hè.
Ze had de ambitie, de wil, én de stemmers mee. Maar toch maar toch.

[Petra]

In landen waarin je meer dan 0,7% nodig hebt om in het Parlement te komen, moeten vrouwen wel binnen een grotere partij opereren. Misschien is onze evenredige vertegenwoordiging er dus enigzins debet aan.

Zijn dit dan allemaal landen waar van een onevenredige vertegenwoordiging sprake was?
Of had daar misschien Nietzsche niet zoveel indruk gemaakt?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... ingsleider

[Peter van Velzen]

In landen waarin je meer dan 0,7% nodig hebt om in het Parlement te komen, moeten vrouwen wel binnen een grotere partij opereren. Misschien is onze evenredige vertegenwoordiging er dus enigzins debet aan.

Zijn dit dan allemaal landen waar van een onevenredige vertegenwoordiging sprake was?
Of had daar misschien Nietzsche niet zoveel indruk gemaakt?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... ingsleider

Nee, in Duitsland was het mogelijk een kwestie van de 5% grens. Het kan ook dom toeval zijn, of het feit dat een salaris (pluskinderbijslag) in Nederland vaak al genoeg was om een gezin te onderhouden. (Nederland lag lang ver achter op het gebied van arbeidsparticipatie van vrouwen). Ik denk niet dat Nietzsche er debet aan is.

[Petra]

In landen waarin je meer dan 0,7% nodig hebt om in het Parlement te komen, moeten vrouwen wel binnen een grotere partij opereren. Misschien is onze evenredige vertegenwoordiging er dus enigzins debet aan.

Zijn dit dan allemaal landen waar van een onevenredige vertegenwoordiging sprake was?
Of had daar misschien Nietzsche niet zoveel indruk gemaakt?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... ingsleider

Nee, in Duitsland was het mogelijk een kwestie van de 5% grens. Het kan ook dom toeval zijn, of het feit dat een salaris (pluskinderbijslag) in Nederland vaak al genoeg was om een gezin te onderhouden. (Nederland lag lang ver achter op het gebied van arbeidsparticipatie van vrouwen). Ik denk niet dat Nietzsche er debet aan is.

Lag? Zeg maar ligt!

Nou lijkt het erop dat de welvaart juist een bijkomend euvel is.

[Maria]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... ingsleider

Niet om jou stelling af te vallen, want de verdeling is idd. nog steeds opmerkelijk.
Maar wat opvalt is bij hoeveel namen in de lijst er slechts 1 of 2 jaar genoemd zijn.
Hoeveel namen blijven er nog, als de tijd dat ze deze functies hadden, langer is dan 3 jaar?

Ik ga het niet napluizen, maar ik denk dan aan (tijdelijke) plaatsvervangsters en vallende regeringen.
Eeuwige tweeden, die ook een keer even aan bod kwamen?