Taede Smedes schreef:In elk geval is duidelijk dat de atheïsten daar radeloos worden als het woordje “God” niet meer eenduidig naar het persoon-achtige, actieve, bovennatuurlijke handelende wezen verwijst dat normalerwijze met “theïsme” wordt benoemd. Want ja, stel nu eens dat je als atheïst begint te twijfelen…?
Ik vind het leuk dat Smedes ons altijd scherp in de gaten houdt en op een afstandje zijn commentaar geeft. Ik hoop dat hij ooit nog eens hierheen komt om duidelijkheid te verschaffen over talloze zaken.
Ik vind bovenstaande niet erg sterk. 'Radeloos' worden is een onzinwoord in deze kwestie. Het is eenvoudig de draad kwijtraken wanneer iemand een woord ontdoet van zijn betekenis en nooit duidelijk maakt waarmee hij het nu opvult.
Laat Smedes nu eerst maar eens inhoud geven aan het begrip God, anders komt een atheïst er absoluut nooit achter waaraan er nu mogelijkerwijs te twijfelen valt. Smedes antwoord is dat God "onze conceptualisering overstijgt". Maar zo dat het geval is, hoe weet Taede Smedes dan überhaupt iets over God om 'het' God te noemen? Smedes maakt het nog warhoofdiger: "Ik zie God als een vraag: is dit alles? Is wat we zien, ruiken, horen, proeven – of dat nu met onze natuurlijke zintuigen is of met technologie – alles wat er is?" Een vraag is eenvoudig een vraag. Zoiets God noemen heeft geen enkele pas. Het wordt nog gekker: "Ik weet het niet, zeg ik. Ik waag het te betwijfelen. Dat is een waagstuk, maar dat is voor mij geloof." Hoezo een waagstuk? Hoezo geloof? Heb je moed nodig om iets waarvan je totaal niets weet te betwijfelen? Geloof is juist het omgekeerde van twijfelen, de beslissing nemen dat ondanks je twijfel je geloof ergens in groter is. En dan moet je die beslissing kunnen verdedigen met redenen die je tot geloof, maar daar rept Smedes nooit over.
Het wordt steeds gekker in zijn beschouwingen. Post-theïsme is a-theïsme, maar niet atheïstisch!
Iemand die van helder denken houdt kan niets met Smedes' redeneringen. Ik begrijp volstrekt niet waar hij opeens angst van de atheïst vandaan kan halen. Is dat enkel om de steek die de atheïst naar religieuze mensen geeft ('religie niet kunnen opgeven heeft angst als diepste wortel') te retourneren? De atheïst heeft echter een goede grond voor zijn opmerking: christelijk- en moslimgeloof werkt met dreiging van helstraffen en 'verloren gaan'. De opmerking van Smedes is een slag in de lucht.
"-Ik maak het woordje “God” betekenisloos, en hoewel ik daarmee denk zinvolle uitspraken te doen, zeg ik eigenlijk niets meer."
Kan Smedes het dan echt niet eens heel duidelijk maken wat de inhoud van zijn woordje God is? Begrijpt hij dan niet dat iemand als ik echt in het duister tast wat dit betreft? Het is hier geen spelletje om te pesten ofzo. Ik wil zo graag duidelijkheid.
"-Rereformed noemt het een afstervingsproces, ik noem het “de weg van geloof”. Het is een verschil in perspectief, maar voor mij is geloof niet statisch, maar verbonden met de weg die mijn leven volgt. Mijn ideeën veranderen, dus ook mijn geloof en dus mijn godsbeeld."
OK, maar spreken wij dan niet exact over dezelfde zaak? Of anders gezegd: is er wel een verschil in perspectief tussen ons? Het is volgens mij enkel nog maar een verschil in vocabulair. Ik beweer dat het enige verschil tussen jou en mij is dat ik het vertik nog langer dat woordje God te gebruiken, omdat het enkel onbegrip en verwarring oplevert, nooit op verduidelijking en helderheid in het denken.
Mijn geloof is ook niet statisch, het groeit net zoals dat van jou onophoudelijk, mijn ideeën veranderen voortdurend en ook als atheïst ben ik niet 'uitgeloofd'. Uiteindelijk blijft er voor mij altijd nog een 'geloof aan het leven' over wat ik naar mijn mening dien te onderhouden en te koesteren.
En welk godsbeeld zou jij moeten hebben? Zou jij kúnnen hebben? Je doet juist altijd je uiterste best om te zeggen dat ieder gods
beeld vals is. Je kúnt volgens je eigen denken dus geeneens een godsbeeld hebben. Ben ik dan dom of simplistisch om te concluderen dat men moet ophouden het woord God nog in de mond te nemen? Het woord God is enkel synoniem voor het opwekken van valse denkbeelden.
Ik kan het echt niet anders zien dan als een restant van waar je mee grootgebracht bent. Kun je het voor mij duidelijk maken indien het echt iets anders is? Dat God voor jou iets is wat een atheïst absoluut niet zou kunnen onderschrijven?
Maar als God voor jou iets is wat iedere atheïst ook kan onderschrijven, waarom noem je je dan geen atheïst? Waarom laat je het woord God niet weg of bedenk je er niet een andere term voor?
-"Dat ik steeds minder met theïstisch taalgebruik uit de voeten kan, heeft niets te maken met verlies van geloof "
O nee? Denk je heus? Denk je nou echt dat je bewering waar is?
Ik voorspel dat je de religieuze taal op een gegeven moment uitspugt en er helemaal niets meer mee kan.
-"maar is juist een uiting van een zoeken naar de waarheid. Echter, een atheïst als Rereformed kan niets met een diffuus, niet-persoonlijk godsbeeld."
Nee, ik kan daar inderdaad niets mee, want dan wordt het wartaal. En laat mij en anderen nou eens duidelijk zien dat jij er wél wat mee kan zonder dat het op wartaal uitloopt. Ik kom nergens in je schrijven een godsbeeld tegen, enkel een woord God dat je als axioma gebruikt. Ik kom nergens een God tegen dat meer is dan een woord, dat een inhoud heeft dat ik er wel het woord God voor moet gebruiken.
Overigens, waarom denk je dat een atheïst niet naar waarheid zou zoeken? Waarom denk je dat atheïsme een eindpunt is van alle zoeken naar waarheid? Dat kun je toch niet echt menen?
-"Het atheïsme van Rereformed lijkt solide in de zin van vaststaand, onwrikbaar, onwankelbaar – en daarmee verschilt het niet zoveel met een situatie van dood zijn. Het denken stopt gewoon. Je vindt religie wellicht interessant, maar hooguit als een element van de cultuur of een archaïsch restant van de menselijke natuur dat door de rede is achterhaald. Als je zo in het leven staat: prima. Wie ben ik om daar iets van te zeggen? Maar ik vind het wel heel gemakkelijk. Het is mij te gemakkelijk."
Hoho, hoe gemakkelijk praat jij wel niet over mij?
Ik ben exact 7 jaar lang
iedere dag van mijn leven met deze zaak beziggeweest. Mijn hele leven heeft in het teken van geloof gestaan. Van probleemloos kindergeloof tot bewust pubergeloof, tot volwassen orthodox geloof, tot ruimer van denken, tot iemand die het heerlijk vond om in de gnostiek en mystiek te gaan, tot rationalist en tot atheïst. Er is niets maar ook niets wat met 'gemakkelijk' beschreven zou kunnen worden. Er is ook helemaal niets wat aanleiding zou kunnen zijn om het epitet 'situatie van dood zijn' voor te kunnen gebruiken.
Mijn atheïsme is eenvoudig net zo solide en vaststaand als jouw bewering dat de God van het theïsme niet bestaat. Er is volstrekt geen ander verschil tussen ons dan ons taalgebruik. Ik heb een beslissing genomen om me atheïst te noemen, om eindeloze verwarring te vermijden. Jij schrikt ervoor terug je atheïst te noemen omdat voor jou 'atheïstisch' betekent een inhoud van 'je levensbeschouwing ophangen aan één beeld'. Dat is een foutieve definitie van atheïsme van
jouw kant. Atheïsme is niet ophouden met op zoek te zijn naar meer waarheid. Atheïsme is niets meer en niets minder dan te zeggen wat jij ook zegt:
de God van het theïsme bestaat niet. En een hele wereld van onbekendheid staat ons nog steeds voor ogen.
Hebr 6: 
) het nogal druk heeft. En het was ook een drukke week. Een voorman van de CU op bezoek. Dus we zullen nog even moeten wachten. Laat het niet te lang duren Taede, want straks heb je ons niets meer te vertellen. Kom je niet discussieren maar adhesie betuigen.
(vrij naar fbs33 
