Citaat uit Greg Grandin, "Milton Friedman and the Economics of Empire:The Road from Serfdom"
Friedrich von Hayek, de Oostenrijkse emigrant en University of Chicago professor wiens
Road to Serfdom (1944) suggereerde dat staatsplanning geen "vrijheid en voorspoed" voortbracht, maar wel "slavernij en miserie," bezocht Pinochet's Chili herhaaldelijk. Hij was zo onder de indruk dat hij er een bijeenkomst organiseerde van zijn befaamde
Société Mont Pélérin . Hij beval Chili zelfs aan bij Thatcher als voorbeeld voor haar vrije markt-revolutie. De Eerste Minister was het eens, op het dieptepunt van de financiele ineenstorting van Chili in 1982, dat Chili een "opvallend succes" was maar vond dat de Britse "democratische instellingen en de noodzaak van een hogere graad van consensus" sommige matregelen van Pinochet "quite unacceptable" maakten.
Zoals Friedman zag Hayek in Pinochet de avatar van ware vrijheid, die heerste als een diktator voor een "overgangsperiode," enkel om de tientallen jaren van staatsinmenging terug te draaien. "Mijn persoonlijke voorkeur," vertelde hij een Chileense interviewer, "Neigt naar een vrije diktatuur eerder dan naar een democratische regering zonder vrijheid." In een brief aan de London Times verdedigde hij de junta [van generaal Pinochet], en voegde er aan toe dat hij "in heel Chili niemand gevonden had die het er niet mee eens was dat de persoonlijke vrijheid onder Pinochet veel groter was dan onder Allende." De duizenden terechtgesteld door Pinochet, en de tienduizenden gefolterden, bewaarden uiteraard de stilte.
De collega van Hayek aan de Universiteit van Chicago, Milton Friedman, kreeg de meeste blaam, maar het was Hayek die de echte inspiratie was voor Chili's kapitalistische kruisvaarders. Het was Hayek die de regering van Allende afschilderde als een overgang van Chili's naoorlogse welstand naar een denkbeeldige totalitaire toekomst. Daarmee rechtvaardigde de junta haar terreur als een noodzaak om Chili te behoeden voor een Stalinistische goelag, maar ook om komaf te maken met vijftig jaar grenstaxen, subsidies, reguleringen, arbeidswetgeving en sociale voorzieningen - een "halve eeuw van fouten," volgens de minister van financien Sergio De Castro, die Chili aan het neerhalen was op weg naar slavernij [road to serfdom].
"Voor ons was het een revolutie," zei de regeringseconoom Miguel Kast, een lid van Opus Dei en volgeling van Hayek, en van de
American Enterprise Institute theoloog Michael Novak. De Chicago economen wilden, radikaal en onmiddellijk, een "fundamentele" omschakeling van de Chileense samenleving bewerkstelligen en haar "pseudo-democratie" uitroeien (tot 1973 genoot Chili een van de duurzaamste constitutionele democratieën in de Amerikas).
Waar Friedman toespelingen maakte op de superioriteit van economische vrijheid boven politieke vrijheid ter verdediging van Pinochet, realiseerde de Chicago groep zulke rangorde in een grondwet van 1980, genoemd naar
"The Constitution of Liberty" , een opstel van Hayek (1960). Het nieuwe charter omvatte economische vrijheid samen met een politiek autoritair systeem, als twee kwaliteiten die elkaar aanvulden. De groep rechtvaardigde de nood aan een sterke hand niet enkel om de samenleving grondig om te vormen, maar ook om een "verandering in de Chileense mentaliteit" te voltrekken. "Chilenen werden lange tijd "opgevoed als zwakkelingen," zei de president van de Centrale Bank, en er was een sterke hand nodig om hen "op te voeden in sterkte." De markt zou voor de lessen zorgen: wanneer hem gevraagd werd naar de sociale gevolgen van het groot aantal faillissementen dat het gevolg was van de schoktherapie, antwoordde admiraal José Toribio Merino "dat is de jungle van de economie. Een jungle van wilde dieren waar wie zijn buur kan doden hem zal doden. Dat is de realiteit."
bron:
http://mises.org/Community/forums/p/3413/47204.aspx
(achtergrond over Friedrich Von Hayek, Milton Friedman, Salvador Allende en Generaal Pinochet in de Engelse Wiki).